Overslaan en naar de inhoud gaan

Illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij

Laatst bijgewerkt: december 2018

 

"Illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij (IUU) is nefast voor de visstocks en de mariene habitats, is oneerlijke concurrentie voor eerlijke vissers en verzwakt de kustgemeenschappen, vooral in ontwikkelingslanden."
Verordening (EG) nr. 1005/2008 van de Europese Raad

 

Wat verstaat men onder illegale, ongemelde en ongereguleerde visserij?

 

IUU-visserij kan verschillende vormen aannemen:


Illegale visserij: het niet naleven van de heersende wetgeving inzake het beheer en de instandhouding van visstocks (overschrijding van vangstquota, niet respecteren van de minimum maaswijdte van netten, het niet naleven van de minimale instandhoudingsreferentiegrootte, vangsten uit verboden gebieden of tijdens verboden periodes ...).
Ongemelde visserij: het niet aangeven of verkeerd rapporteren van de vangsten bij de overheidsinstanties.
Ongereguleerde visserij: bijvoorbeeld bij visserijactiviteiten in gebieden op volle zee door vissersvaartuigen zonder vlaggenstaat of varend onder een vlaggenstaat die geen partij vormt in de regionale organisaties voor visserijbeheer (RFMO) in die zone; bij activiteiten in gebieden op volle zee die niet onderhevig zijn aan enige vorm van behoud en beheer.

 

Het vangstcertificaat geeft o.a. de datum weer waarop de visserij gebeurde, de naam van het vissersschip, een autorisatie door de vlaggenstaat waaronder het schip vaart, de naam van de importeur, de invoercontrole en een verklaring door de douane. Dit certificaat draagt ​​bij aan de traceerbaarheid van het product en bevordert de legale handel. Wees echter begoed voor nep-certificaten!

 

 

De EU-verordening om illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij (IUU-visserij) te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen is op 1 januari 2010 in werking getreden.

Sindsdien gelden volgende regels:


• Enkel visserijproducten die als legaal erkend zijn door de vlaggenstaat of het exporterende land, kunnen in de EU worden in- of uitgevoerd;
• Regelmatig wordt een lijst gepubliceerd met vaartuigen die bekend staan om hun IUU-activiteiten;
• De IUU-verordening maakt het mogelijk om actie te ondernemen tegen landen die illegale visserij door de vingers zien. Eerst krijgt zo een land een waarschuwing van de Europese Commissie (gele kaart). Als na een bepaalde periode (gewoonlijk 6 tot 12 maanden) niet kan worden aangetoond aan de Europese Commissie dat er een aanzienlijke vooruitgang is geboekt in de strijd tegen IUU-visserij, wordt het land op een lijst van niet-meewerkende staten geplaatst (rode kaart). Een rode kaart betekent dat operatoren uit het betrokken land geen toegang meer krijgen tot de Europese markt. Cambodja, de Comoren en Saint Vincent en de Grenadines hebben momenteel een rode kaart;
• EU-vissers die elders in de wereld illegaal vissen, onder welke vlag dan ook, kunnen een forse boete krijgen, evenredig met de waarde van hun vangst.

 

Er wordt geschat dat ongeveer 20% van de wereldwijde vangsten - tussen 11 en 26 miljoen ton (bron FAO 2015) - illegaal verkregen wordt, wat neerkomt op een jaarlijks verlies van 10 tot 23 miljard dollar wereldwijd. IUU-visserij veroorzaakt onevenwicht, zowel op milieu- als op economisch vlak. Bijkomend dragen illegale visserijpraktijken bij aan mensenhandel, gedwongen arbeid en slavernij.

 

 

Hoe kun je als professionele aankoper een rol spelen in de strijd tegen illegale visserij?

 

Voor producten uit Europese wateren: de producten moeten zijn aangegeven, zelfs als ze niet langs de veiling passeren. U kunt een kopie opvragen van het logboek waarop u kan zien dat de vissen, schaaldieren of weekdieren binnen een professionele context werden gevangen. In het geval van directe verkoop zijn de officiële verkoopsdocumenten vereist (hygiënelabel ...). Vangsten door recreatieve vissers mogen niet te koop worden aangeboden. 

 

 

Voor importproducten*: Eis het vangstcertificaat (u moet kunnen aantonen informatie te hebben over de gehele marketingketen, teruggaand tot het betrokken vaartuig). Uw toeleveranciers moeten kunnen aantonen dat ze een goed begrip hebben van de IUU-verordening, goede kennis hebben van het gedrag van de vlaggenstaat en de wettelijke regelingen die van toepassing zijn op de visserij, de risico's verbonden aan kritieke controlepunten van de toeleveringsketen, de traceerbaarheid van hun aanbod.

 

* Omdat controlesystemen mogelijks zwakke punten kunnen hebben, wordt aanbevolen om zelf aanvullende maatregelen te nemen om mogelijke risico's te beheersen en zodoende proactief mee te helpen om IUU-activiteiten te beperken.

 

Als belangrijkste importmarkt voor visserijproducten wereldwijd, kan de EU zijn invloed uitoefenen op het gedrag rond IUU-visserij door het geven van commerciële prikkels binnen de internationale handel.

 

MEER INFORMATIE: 
ec.europa.eu/fisheries/cfp/illegal_fishing_nl