Laatst bijgewerkt: december 2018

 

Op de Europese markten tref je drie soorten heilbot aan:
• Groenlandse heilbot Reinhardtius hippoglossoides wordt het vaakt aangeboden;
• Atlantische heilbot Hippoglossus hippoglossus is veel zeldzamer;
• Pacifische heilbot Hippoglossus stenolepis is maar in kleine hoeveelheden aanwezig op de West-Europese markt.

 

Groenlandse heilbot, ook wel zwarte heilbot genoemd, houdt van de koude wateren in de Noord-Atlantische en Noord-Pacifische Oceaan. In het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan vind je hem in het gebied tussen Noorwegen en Groenland, waar hij op een traditionele manier bevist wordt. Deze heilbot zwemt eveneens rond in de westelijke wateren van de Noord-Atlantische Oceaan, ter hoogte van Labrador en Canada. Het is een vissoort die meestal dicht bij de bodem leeft, maar soms kan hij ook hoger in de waterkolom aangetroffen worden (bentho-pelagische levenswijze) in wateren tussen 500 tot 1 000 meter diep. Hij komt voor in water met een diepte tussen 500 tot 1 000 meter. Groenlandse heilbot is geslachtsrijp na 9 à 10 jaar wanneer hij zo’n 65 à 80 cm groot is. Ze kunnen tot 1,30 m groot worden, 45 kg wegen en 30 jaar oud worden.

 

De visserij op Groenlandse heilbot in de noordoostelijke Atlantische Oceaan bestaat al sinds de jaren 50, toen hij door Noorse en Duitse vissers bevist werd. De aanlandingen werden in de jaren 80, met de technische verbetering van de diepzeevisserij, opgevoerd. Groenlandse heilbot is een bijvangstsoort voor de IJslandse, Groenlandse en Noorse vissers die met bodemsleepnetten en de beug vissen (op kabeljauw of roodbaars). Er wordt heel weinig Groenlandse heilbot aangeland door Franse vissers (vnl. in Boulogne en Lorient). De  Belgische vloot voert deze soort niet aan.

 

 

 

 

Visserijdruk

• In de zones die beheerd worden door Groenland, IJsland en de Faeröer (ICES-zones 5, 6, 12 en 14) liggen de effectieve vangsten ondertussen terug op het niveau dat door ICES aanbevolen wordt. In 2012 werd door ICES nog aangeraden niet meer op deze soort te vissen. Ook werd door de betrokken landen een langetermijnbeheerplan opgestart, teneinde het exploitatieniveau te herstellen tot het niveau nodig voor een Maximale Duurzame Opbrengst (MSY). Ondertussen herstelt de stock geleidelijk, de biomassa heeft zijn volledige reproductiecapaciteit herwonnen, maar het exploitatieniveau mag niet stijgen.
• In de Barentszzee en de Noorse Zee (ICES-zones 1 en 2) zijn het bestand en de visserij stabiel te noemen, waarbij sinds 1992 zelfs een lichte verbetering merkbaar is. ICES adviseert om de – sinds 2009 stijgende – visserijinspanning zeker niet hoger te leggen dan het huidige niveau. Het paaibestand zit op een geconsolideerd niveau. De stock wordt vooral bevist en beheerd door Rusland en Noorwegen.

 

Beheerinstrumenten

In Groenland en IJsland wordt het visbestand beheerd door middel van een een nationale vangstbeperking (TAC). In de Faeröer wordt de visserijinspanning gereglementeerd door het beperken van het aantal visvergunningen.

 

 

 

Vers of gerookt

Groenlandse heilbot wordt verhandeld onder de vorm van verse, diepgevroren en gerookte filets (in dunne sneden). De textuur van deze vetrijke vis is uitermate geschikt voor het koud roken. De levertraan van Groenlandse heilbot wordt gebruikt bij de productie van visoliecapsules.